Yıllardır annemle örneğimdir. Sabahın köründe kalkar işine gider, akşam döner. Yıllardır aynı, herhalde 25 yıl olmuştur. Hayatı çalışarak geçmiş be kadının.
Bende yavaştan aynı konuma geliyorum. Hafta sonu da çalışmıyor olduğunda yaptığım şey belli, yatmak! Ohh ne güzel. Yat,yat, dizi izle-yat, haber oku-yat, bişeyler ye-yat, birşeyler oku-yat...
2 gündür bu moddayım. Bir iki girişimim oldu tabi buna karşın ancak sonra dedim ki salla, yat ne olacak.Hafta için fazlaca takılıyorum zaten(yalan).
Yoğun ve sıkıcı iş temposu içerisinde debeleniyorum, nesi takılmak bunun. Rapor dönemindeyim, masa başı işler. Olabildiğince sıkıcı! neden sevmiyorum masada oturmayı. İnsanlar bunun için savaş veriyor yıllarca. Birbirlerinin ayağını kaydırıyor, koltuk sevdasına. Bizim koltuğun kapasitesi belli gerçi:) yarım toto oturuyorsun.
Raporlamadığım bir şey yok bu aralar. Çok fena... Her fişi, her atraksiyonu. 2-3 farklı programla kayıt tutuyorum karışmasın diye. Mikibin on sağ olsun, etik ve hassasiyet kuralları var onların. Gerçe konuşurken insanların yüzüne bakmıyorlar. Göz göze gelince sorun oluyor çalışanları için(hepsi değil).
Önümüzdeki hafta da bolca anıcam kendilerini... E artık memura bağladıysak yapıcaz zaten.
Ne güzel, böyle gençlerleyiz, takılıyoruz, eğleneniyoruz....
-kim demişti bunu???
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder